Przejazdy do pracy, szkolenia zawodowe lub literatura fachowa – wszystkie wydatki związane z wykonywaną pracą zaliczają się do kosztów uzyskania przychodu. A za poniesione z tego tytułu wydatki można otrzymać zwrot pieniędzy.
Aby mieć dobrą pracę i dobrze zarabiać, jesteśmy skłonni codziennie pokonywać spore odległości własnym samochodem, dokształcać się w swoim zawodzie albo przeprowadzić się do innego miasta. Administracja skarbowa nazywa tego rodzaju wydatki kosztami uzyskania przychodu. Jako że koszt uzyskania przychodu jest ściśle związany z zarabianiem pieniędzy, pracownicy otrzymują wsparcie od państwa. Innymi słowy: podatnik może pomniejszyć swoje dochody, odejmując od nich właśnie koszty uzyskania przychodu, a podatek jest odprowadzany jedynie od różnicy powstałej po odliczeniu kosztów.
Koszty uzyskania przychodu powstają, gdy:
a) jesteś pracownikiem i otrzymujesz wynagrodzenie,
b) otrzymujesz emeryturę,
c) zainwestujesz w banku środki finansowe i otrzymujesz odsetki od tych inwestycji,
d) jesteś właścicielem kamienicy pod wynajem i pobierasz z tego tytułu czynsze,
e) posiadasz inne dochody, które nie wynikają z samozatrudnienia.
Jakie wydatki pracownicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?
Istnieje wiele rzeczy związanych z wykonywaną pracą, za które pracownik ponosi wydatki i na koniec roku może otrzymać zwrot podatku. Ponieważ istnieje bardzo wiele różnych zawodów, a co za tym idzie – również wiele odmiennych wydatków, przedstawiamy poniżej te najczęściej występujące:
- dojazdy do pracy, niezależnie czy środkiem transportu publicznego, własnym samochodem, czy
korzystając ze wspólnych dojazdów - koszty podróży związane z delegacją służbową,
- odzież robocza, np. fartuch laboratoryjny,
- literatura fachowa lub czasopisma specjalistyczne związane z wykonywanym zawodem
i dostarczające bieżących informacji, - niezbędne do wykonywania pracy narzędzia, np. nożyczki fryzjerskie,
- w niektórych przypadkach pokój do pracy w domu,
- dodatkowe mieszkanie potrzebne do wykonywania danego zawodu,
- szkolenia i dalsze kształcenie w zawodzie oraz koszty kursów językowych potrzebnych do pracy,
- koszty drugiego wykształcenia, po ukończeniu pierwszego,
- koszty związane z procesem szukania nowej pracy,
- koszty przeprowadzki, np. do nowego miejsca pracy,
- koszty wypadku, który wydarzył się w drodze do pracy,
- składki na stowarzyszenia i związki zawodowe,
- niektóre składki na ubezpieczenia, takie jak np. zawodowe ubezpieczenie od odpowiedzialności
cywilnej albo ubezpieczenie ochronne na podstawie kodeksu pracy, - koszt prowadzenia konta bankowego,
- koszty prawnicze i sądowe, np. w przypadku sporów z pracodawcą,
- koszty leczenia chorób zawodowych,
- koszty doradztwa podatkowego przy sporządzeniu załącznika N (dla dochodów uzyskanych w inny
sposób niż przez samozatrudnienie).
Wszystkie rachunki i paragony za bilety autobusowe, odzież roboczą lub inne wydatki związane z wykonywaną pracą trzeba na koniec roku zsumować i wpisać do załącznika N swojej deklaracji podatkowej.
WAŻNE:
Państwo zezwala każdemu pracownikowi na odliczenie ryczałtu w wysokości 1.000,- €. To oznacza, że urząd skarbowy zawsze automatycznie odlicza 1.000,- € od rocznego dochodu, nawet jeśli w danym roku pracownik poniósł niższe koszty. Opisuje to nasz artykuł na temat kosztów uzyskania przychodu.
Czy emeryt także może mieć koszty uzyskania przychodu?
Oczywiście, że tak. Emeryci również mogą wpisać koszty uzyskania przychodu do deklaracji podatkowej, a dokładniej do załącznika R. Jaki rodzaj kosztów może być odliczany, opisują nasze wskazówki pt. „Emeryci mogą odliczyć od podatku koszty uzyskania przychodu”.
Czy do kosztów uzyskania przychodu zaliczają się również dochody kapitałowe?
Jeśli podatnik uzyskuje dochody dzięki mądrze zainwestowanym środkom finansowym, ponosi przeważnie koszty z tytułu opłat bankowych i tym podobne. Jednak od 2009 r. koszty te nie mogą być odliczane w ich rzeczywistej wysokości. Istnieje bowiem tak zwany ryczałt od oszczędności, którego maksymalna kwota wynosi 801,- € i w przypadku dochodów kapitałowych należy je wpisać do załącznika KAP w zeznaniu podatkowym. To oznacza, że więcej niż 801,- € nie można odliczyć, niezależnie od tego, ile rzeczywistych kosztów poniósł podatnik.
Co zalicza się do kosztów uzyskania przychodu przy wynajmie i dzierżawie?
Również w przypadku wynajmu podatnik może wpisać do deklaracji podatkowej koszty uzyskania przychodu, a ściśle mówiąc, do załącznika V (dochody uzyskane z najmu i dzierżawy). Do tej kategorii zaliczają się np. podatek od gruntu za kamienicę pod wynajem oraz koszty remontu. Jakie inne koszty może wynajmujący odliczyć tytułem kosztów uzyskania przychodu, wyjaśnia artykuł „Jakie koszty może wynajmujący odliczyć od podatku”. Nawiasem mówiąc, dla tych wydatków ustawodawca nie przewidział żadnych limitów.
A jak rozliczyć „pozostałe dochody”?
Do pozostałych dochodów (załącznik SO) zaliczają się np. alimenty od byłego partnera lub diety poselskie polityków. Również w tym przypadku występują koszty uzyskania przychodu. W przypadku dochodów z alimentów istnieje kwota zryczałtowana w wysokości 102,- €. Ta kwota zostaje automatycznie odliczona od dochodów i tylko powstała różnica podlega opodatkowaniu.
Hinweis auf Beratung: Dieser Artikel gibt nur Anregungen sowie kurze Hinweise und erhebt damit keinen Anspruch auf Vollständigkeit. Die Informationen können eine persönliche Beratung durch das zuständige Amt, einen Steuerberater oder einen Lohnsteuerhilfeverein nicht ersetzen.
Uwaga dotycząca doradztwa: Niniejszy artykuł zawiera jedynie sugestie i krótkie wskazówki, nie może być zatem uznany za wyczerpujący. Znajdujące się w nim informacje nie mogą zastąpić osobistej konsultacji z właściwym urzędem, doradcą podatkowym lub stowarzyszeniem zajmującym się udzielaniem pomocy przy obliczaniu podatku dochodowego.
