W trzecim pakiecie ulgowym rząd niemiecki wprowadził premię inflacyjną. Dodatek ten jest wypłacany przez pracodawców i ma pozwolić pracownikom bezpieczniej przetrwać inflację oraz złagodzić jej skutki. Ten artykuł wyjaśnia, ile wynosi premia inflacyjna i jakie warunki należy spełnić, aby ją otrzymać.
Cele i zalety premii inflacyjnej
Stopniowo w Niemczech wchodzi w życie trzeci rządowy pakiet ulgowy. Poszczególne postanowienia zostały rozłożone na kilka miesięcy, a niektóre z nich przypadają na rok 2023. Natomiast premia inflacyjna obowiązuje już od października 2022.
Celem owej premii jest odciążenie finansowe pracowników w czasach rosnącej inflacji. Rząd niemiecki umożliwił bowiem pracodawcom wypłacenia swoim pracownikom dodatkowej, nieopodatkowanej kwoty w maksymalnej wysokości 3.000 €. Zwolnienie z podatku obowiązuje, jeśli premia zostanie wypłacona między 26.10.2022 a 31.12.2024.
Ma to w pewnym stopniu zrównoważyć pracownikom rosnące obecnie koszty utrzymania. Premia może być wypłacona każdemu pracownikowi tylko raz i stanowi dodatek do wynagrodzenia, w związku z czym pracownik nie może otrzymać jej zamiast wynagrodzenia.
Przykład: pracownik otrzymuje wynagrodzenie brutto w wysokości 3.200 €. Dla uproszczenia możemy przyjąć, że jest to 2.000 € netto. Przy wypłacie wynagrodzenia netto w wysokości 2.000 € pracodawca może wypłacić dodatkowo 3.000 € tytułem premii inflacyjnej. Wynagrodzenie jest opodatkowane, premia inflacyjna nie. Pracodawca wypłaca w sumie 5.000 €, z czego część stanowiąca wynagrodzenie (2.000 €) jest opodatkowana, a od części stanowiącej premię inflacyjną (3.000 €) pracodawca nie musi odprowadzać żadnego podatku.
Jeśli natomiast pracodawca wypłaciłby łącznie 3.200 €, to premia inflacyjna byłaby niższa. Bowiem kwota 2.000 € stanowi wynagrodzenie netto, natomiast pozostałe 1.200 € euro jest wypłacane dodatkowo jako premia inflacyjna i wolne od podatku. Oczywiście należy to odpowiednio wskazać w zeznaniu podatkowym.
Wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu w standardowy sposób. Niezależnie od jej wysokości, premia inflacyjna może być wypłacana tylko jako dodatek do wynagrodzenia netto i nie może zastąpić wynagrodzenia brutto.
W związku z tym ani pracodawca, ani pracownik nie mogą zaoszczędzić podatków w części stanowiącej wynagrodzenie z tytułu wypłaconej premii inflacyjnej.
Premia inflacyjna a podwyżka
Jeszcze zanim została podjęta decyzja o wprowadzeniu premii inflacyjnej, wiele osób zastanawiało się, w jaki sposób pracodawcy mogliby wesprzeć swoich pracowników w czasach szybko rosnącej inflacji.
Najczęściej dyskutowaną opcją było oczywiście dostosowanie wynagrodzeń do poziomu inflacji w postaci wzrostu płac. Problem w tym, że inflacja nie ma stałej wartości i wciąż rośnie. W sierpniu 2022 wynosiła 7,9%.
Aby wyrównać wzrost inflacji, wynagrodzenia musiałby wzrosnąć około 8%. Przy miesięcznym wynagrodzeniu wynoszącym 2.000 € oznaczałoby to podwyżkę 160 € miesięcznie. Zatem kwota premii inflacyjnej w wysokości 3.000 € zostałaby osiągnięta po mniej więcej 18 miesiącach.
Wzrost wynagrodzenia jest jednak opodatkowany, a tym samym mniej korzystny dla obu stron niż premia inflacyjna. Ponadto wyższa kwota brutto zwiększa nie tylko podatki do odprowadzenia, ale także składki na ubezpieczenie społeczne oraz inne należne opłaty.
Zatem pracodawca musi więcej zapłacić niż tylko samą kwotę podwyżki w wysokości 160 €, a pracownik otrzyma mniej niż pełne 160 €, przez co kwota 3.000 € zostanie osiągnięta znacznie później niż po 18 miesiącach.
Jeśli pracodawcy chcieliby zrekompensować inflację poprzez zwiększenie wynagrodzenia, musieliby ustalić znacznie wyższą kwotę, aby pracownik faktycznie otrzymał odpowiednią kwotę netto.
Tak więc premia inflacyjna jest wymierną korzyścią nie tylko dla pracowników, ale dzięki zwolnieniu z podatku również dla pracodawców, a możliwość jej wypłaty w ciągu dwóch lat, pozwala firmom na zaplanowanie swoich wydatków.
Wzrost wynagrodzeń w czasach inflacji zawsze wiąże się z ryzykiem dla przedsiębiorstwa. Nie sposób przewidzieć, jak będzie się rozwijać gospodarka, jakie skutki będzie miała inflacja dla własnego biznesu i czy konieczne będzie utworzenie rezerw.
Natomiast premia inflacyjna może być wypłacona w takim momencie trwania inflacji, gdy pracodawca będzie mógł przewidzieć i zaplanować rozwój swojej działalności.
Zobacz także: Premia inflacyjna dla pracodawcy w Niemczech
Wytyczne dotyczące premii inflacyjnej
Premia inflacyjna jest dodatkową wypłatą, czyli wypłacana dodatkowo do wynagrodzenia ustalonego w umowie zawartej między pracodawcą a pracownikiem.
Oznacza to, że premia inflacyjna nie wpływa ani na wynagrodzenie, ani na umownie ustalone płatności dodatkowe. Premia inflacyjna musi być zawsze dodatkiem do płatności wynikających z danej umowy.
Na liście płac przesłanej do urzędu skarbowego musi być wyraźnie wskazane, że dana płatność jest premią inflacyjną. W związku z tym na rozliczeniu musi się znajdować informacja, że dodatek ten został wypłacony z powodu rosnących cen energii i kosztów utrzymania. W przypadku, gdy brakuje takiej wzmianki lub gdy urząd skarbowy nie może jednoznacznie stwierdzić, że dana wypłata nastąpiła z tytułu premii inflacyjnej, pozycja taka zostanie uznana przez fiskus za standardowy dodatek do wynagrodzenia i odpowiednio opodatkowana.
Zobacz także: Inflacja dla firm w Niemczech
Wypłata premii inflacyjnej
Nie ma szczególnych wytycznych dotyczących sposobu wypłacenia premii inflacyjnej. Wypłata może nastąpić jednorazowo lub zostać podzielona na kilka części. Pracodawca nie ma również obowiązku przekazania pracownikowi maksymalnej kwoty premii, czyli 3.000 €. Teoretycznie może wypłacić premię w wysokości tylko jednego centa.
Przekazanie premii inflacyjnej nie musi być tylko w formie przelewu, lecz może być także w formie świadczeń rzeczowych. W tym przypadku są one również wolne od podatku do wartości 3.000 €. Co prawda ustawa przewiduje, że nieopodatkowane są wartości rzeczowe do maksymalnej kwoty w wysokości 50 € miesięcznie, ale ten limit nie dotyczy premii inflacyjnej.
Istnieje jednak istotny wymóg, aby świadczenia rzeczowe mogły być uznane za premię inflacyjną: świadczenia rzeczowe muszą służyć rekompensacie kosztów utrzymania lub kosztów dodatkowych. Do tej kategorii należą np. bony paliwowe lub bony na posiłki.
Również w przypadku świadczeń rzeczowych obowiązuje zasada, że muszą to być świadczenia poza tymi, które zostały już ustalone w umowie, aby zostały uznane za premię inflacyjną.
Komu należy wypłacić premię inflacyjną?
Co do zasady przekazanie premii inflacyjnej nie jest obligatoryjne. Jak już pisaliśmy, również jej wysokość nie jest ustalona, poza tym, że nie może przekroczyć 3.000 €.
Tym samym jej wypłata jest dobrowolna i zależy od uznania pracodawcy. Należy jednak pamiętać, że wypłata jest dokonywana albo w stosunku do wszystkich pracowników, albo wcale. Bowiem przy wypłacie dodatku inflacyjnego obowiązuje zasada równego traktowania, czyli wszyscy pracownicy muszą być traktowani jednakowo. Dotyczy to również stażystów, pracujących studentów i pracowników wykonujących tzw. Minijob.
Możliwe jest jednak wypłacanie pracownikom różnych kwot, co jednak pracodawca musi rzeczowo uzasadnić. Wysokość wypłaconej premii inflacyjnej można np. uzależnić od wysokości dochodu, tak aby osoby o niskich dochodach otrzymały odpowiednio większą rekompensatę.
Wypłacana premia inflacyjna jest traktowana jako koszt działalności gospodarczej i odpowiednio zmniejsza zysk oraz obciążenie podatkowe.
Dodaj komentarz