Rozważanie systemu podatkowego często przybiera postać labiryntu skomplikowanych przepisów i wyjątków, które mogą przytłaczać nawet najbardziej doświadczonych. Wśród tych zawiłości, pewne kwestie wydają się na pierwszy rzut oka jasne i proste, lecz po bliższym przyjrzeniu ujawniają złożoność, której nie można ignorować. Przykładem takiej sytuacji jest powszechna interpretacja świadczeń zastępczych jako całkowicie wolnych od obowiązków podatkowych. To przekonanie, choć na pierwszy rzut oka wydaje się logiczne, kryje w sobie pułapki, które mogą skomplikować życie podatkowe wielu osób.
Świadczenia zastępcze w Niemczech – fakty i mity
Kolejnym mitem, który może przysporzyć wielu problemów jest twierdzenie: Świadczenia zastępcze są przecież wolne od podatku!
Od 2020 r. tak zwane świadczenia zastępujące wynagrodzenie (świadczenia zastępcze) zyskały większą rangę, niż wiele osób by sobie tego życzyło. Oprócz zasiłku dla bezrobotnych I, zasiłku macierzyńskiego i rodzicielskiego, obejmują one świadczenia z tytułu niewypłacalności i świadczenia z tytułu skróconego czasu pracy. Chociaż świadczenia te są same w sobie wolne od podatku, mają one jednak dwa skutki podatkowe, o których wiele osób nie wie, a warto o tym wiedzieć.
Skutki te wynikają z faktu, że nawet jeśli nie płacimy podatku od samych świadczeń zastępujących wynagrodzenie, jesteśmy zobowiązani do złożenia deklaracji podatkowej za ten rok kalendarzowy, jeśli kwota przekracza 410 EUR w ciągu roku.
Drugim efektem jest możliwy wzrost stawki podatku od osób fizycznych z powodu sumy świadczeń zastępujących wynagrodzenie. Chociaż nie zwiększają one dochodu podlegającego opodatkowaniu, są brane pod uwagę przy obliczaniu stawki podatkowej stosowanej do pozostałego dochodu.
Przykładowo, jeśli osoba samotnie wychowująca dziecko osiągnęłaby w ciągu roku dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 27 600 euro, musiałaby zapłacić od niego stawkę podatkową w wysokości 15%. Jeśli jednak osoba ta otrzymałaby w tym samym roku świadczenia zastępujące wynagrodzenie w wysokości dodatkowych 4 300 euro, urząd skarbowy nie zastosowałby już stawki podatkowej 15%, ale 17%, ponieważ odpowiada to dochodowi w wysokości 31 900 euro. Jednak obliczone w ten sposób 17 procent nie jest stosowane do całej kwoty 31 900 euro, ale tylko do dochodu podlegającego opodatkowaniu, tj. 27 600 euro. Z technicznego punktu widzenia jest to określane jako „zastrzeżenie progresji”.
Tak więc każdy, kto otrzymał świadczenia zastępujące wynagrodzenie w wysokości 410 euro lub więcej, musi zadbać o swoją deklarację podatkową i nadal deklarować ten nieopodatkowany dochód. Nawiasem mówiąc, urząd skarbowy otrzymuje wartości elektronicznie z odpowiedniego urzędu – pominięcie lub zignorowanie ich nic nie da!
Aby mimo wszystko zwrot był jak najwyższy, w kolejnych postach znajdziesz konkretne wskazówki dotyczące zmniejszenia podatku. Powodzenia!
Potrzebujesz pomocy przy rozliczeniu? Zgłoś się tutaj: rozliczenie7dni.pl
Dodaj komentarz